نکات انگیزشی برای حفظ تمرین ورزشی روزمره(۱)
فهمیدن اینکه چطوری باید به یک تمرین روزانه پایبند باشین، کار سختیه . بیایید این نکته رو قبول کنیم که تصمیم گیری در مورد داشتن تناسب اندام، خیلی سادهتر از پیدا کردن یه انگیزه دائمی برای حفظ اندامتون هست. همه ما در روز اول سال بهترینها رو آرزو و برنامهریزی میکنیم، اما با گذشت روزهای کمی از سال، اعتماد به نفس و انگیزههای ما کم میشن.
1- بر روی رفتن به باشگاه تمرکز کنین
طبق نظر کلن اسکندلبوری، مالک باشگاه فیت کلاب در نیویورک، سختترین قسمتی که شما در پایبندی به یه برنامه ورزشی ساده پیش روتون دارید، رفتن به یه مکانی برای ورزش هست. در واقع خود ورزش کردن شاید خیلی سخت به نظر نیاد. اینکه شما خودتون رو به اون باشگاه ورزشی برسونید، یعنی نصف راه رو رفتین. پس به جای نگرانی در مورد اینکه تمرین کردن چه قدر سخته یا اینکه بعد از ورزش چه قدر خسته میشین، رو این تمرکز کنین که فقط به یه مرکز ورزشی برین. همین که شما تلاش کنین و خودتون رو به یه باشگاه برسونین، کمک میکنه احساس خیلی بهتری داشته باشین. این فشار کوچیک اغلب باعث میشه که شما بدون فشار روحی تمرین خودتون رو شروع کنین.
البته تو دوران کرونا شاید رفتن به باشگاه کار درستی نباشه، به جاش میتونین یه فضایی از خونه رو به تمرین روزانهتون اختصاص بدین.
2- صبور باشین
خب شما اول سال شور و شوق زیادی برای رسیدن به اهدف مختلفتون، از جمله ورزش دارین. اما این هیجانات با انتظار نتایج فوری و آسون همراه هست. شما یه هفته در باشگاه بدنسازی به سختی تمرین میکنین، ولی اگر نتونید یه شنای عالی برین، سریع دست میکشین. در حقیقت، بسته به سطح آمادگی جسمی فعلی شما، شنا رفتن میتونه هفتهها یا ماهها زمان ببره. تازه در صورتی که به صورت مدام و سخت تلاش کنین. این ارتباط بین انتظار و واقعیت میتونه انگیزه جدی ایجاد کنه.
یه روش بهتر هم وجود داره، اینکه شما باید قبول کنید که تغییرات پایدار در یک شب ایجاد نمیشن و باید با صبوری مراحل رو طی کنین تا در طولانی مدت نتیجه خوبی بگیرین. پس هر وقت که عصبانی و بیحوصله شدین، این مورد رو به خودتون یادآوری کنین و بگین که رسیدن به چیزای خوبی مثل تناسب اندام، زمان میبرن.
3- ذهنیت همه یا هیچ چیز رو از خودتون دور کنین
مردم در بسیاری از مسائل این طوری هستن که میگن همه چیز باید عالی باشه یا اینکه هیچ کاری انجام نمیدن. مثلا در مورد ورزش، خیلیها معتقدن که باید یه تمرین رو دقیقا همون طوری که تصور میکردن و برای اون برنامه ریزی کردن، انجام بشه.
مثلا یه تمرین ورزشی کامل 60 دقیقهای رو برای ساعت 6 صبح برنامه ریزی میکنن و اگر حتی نیم ساعت خواب بمونن و ساعت 6:30 شروع کنن، کاملا نا امید میشن و اون روز اصلا ورزش نمیکنن. مشکلی که در این تفکر سیاه و سفید هست، اینه که داشتن استانداردهای سختگیرانه مثل یه مانع هست و اجازه سازگاری در زندگی رو به ما نمیده. وقتی استانداردهای بسیار بالای ما رعایت نشن، حس دلسردی و سرخوردگی زیادی میکنیم.
پس خوبه که در برنامه تمرینات خودتون یه مقداری ساختار داشته باشین، اما همیشه همه چیز مطابق ساختار برنامه پیش نمیرن. بنابراین شما نباید به این فکر کنین که همه چیز کامل شده یا نه، گاهی هم باید فقط تا اونجایی که توانایی دارید تمرین کنین. حتی 10 دقیقه وقت گذاشتن بهتر از اینکه که هیچ فعالیتی نداشته باشین. نرسیدن به اهدافتون به معنی شکست نیست، بلکه صحبت از ثبات در طی هفتهها، ماهها و حتی سالهاست. حتی شما نتونین باشگاه هم برین و همونجایی که هستین تمرین خودتون رو انجام بدین، این یعنی یک پیروزی! چون که نشون میده شما در انجام عادات خودتون ثابت قدم بودین و با این روش میتونین به اهدافتون برسین.
4- موفقیت خودتون رو تجسم کنین
خیلی از ما برنامههای تمرینی جدید رو با هدف دستیابی به اهداف خاص شروع میکنیم، که این عالیه. چون داشتن اهداف میتونن انگیزه تمرینی عالی رو به خودی خودشون به وجود بیارن. پیشنهاد میشه وقتی که اهدافتون رو تعیین میکنین، مطمئن بشین که وقتی به هدفتون میرسین، چطور هستین. یعنی آیا به طور مداوم زود از خواب بیدار میشین تا هفتهای چندین بار به باشگاه برین؟ برای شنا زدن همچنان مصمم هستین؟ یا هر طور که موفقیت رو تعریف میکنین، خودتون رو توی اون مسیر تجسم کنین.
بعدش چشماتون رو ببندین، چند نفس عمیق بکشین و لحظه رسیدن به این هدف رو تصور کنین و اونها رو بنویسین. حتی از حواس بینایی، شنوایی و لامسه خودتون هم استفاده کنید تا لحظه رسیدن به موفقیت رو تصور کنین. بعد برای حفظ انگیزه، حتی به طور روزانه به این یادداشتها مراجعه کنین.
5- این واقعیت رو بپذیرین که همیشه دوست ندارین تمرین کنین و این کاملا طبیعی و خوبه
حتی با انگیزهترین ورزشکاران روزهایی رو سپری میکنن که واقعا نمیخوان به ورزشگاه برن. در این روزها، از قضاوت در مورد خودتون و یا فکر و خیال درباره کاهش انگیزهتون خودداری کنین. چون که این مشکل کاملا طبیعی هست و باید درک کنین که اتفاقا به شما کمک میکنه تا از اون احساسات سخت بگذرین. پس این رو یه مشکل درونی ندونین و فکر نکنین که نشونه ضعف شماست.