شهر قزوین در زمان حکومت صفویه، پایتخت ایران بوده است و به دلیل دارا بودن موزه ها، کلیساها بازارها و آثار تاریخی متعدد و بی نظیر یکی از شهرهای دیدنی ایران به شمار می آید. شهر قزوین از نظر تعداد آثار تاریخی، رتبه ی نخست در ایران را به خود اختصاص داده است. با پین وین همراه شوید تا شما را با بناهای تاریخی شهر قزوین آشنا کنیم:

امامزاده حسین علیه السلام:

امامزاده شاهزاده حسین علیه السلام فرزند علی ابن موسی الرضا علیه السلام است که مقبره اش در شهر قزوین واقع شده است. گفته شده که وی در سن دو سالگی در سفر به مرو، حین عبور از شهر قزوین درگذشت و در همان جا به خاک سپرده شد. بقعه امامزاده حسین با دو ورودی از سمت شمال و جنوب در میان صحن بزرگی قرار گرفته است. در اطراف صحن، ایوان هایی وجود دارد که با کاشی کاری در طرح های مختلف تزیین شده است.

ورودی بقعه امامزاده حسین علیه السلام دارای مقرنس کاری و تزیینات مختلف است که در دوره قاجاریه با افزودن تالاری به آن شکل تازه ای یافته است. در بخش غربی و شرقی بقعه، دو رواق ساخته شده که به نام های بالا سر و پایین پا معروف و دارای گچ بری و کاشی کاری است. فضای داخلی بقعه امامزاده حسین علیه السلام، با کاشی خشتی هفت رنگ، بدنه آن با آینه کاری و زیر گنبد با کتیبه هایی به خط ثلث در زمینه لاجوردی تزیین شده است.

قدیمی ترین و زیبا ترین اثر مجموعه امامزاده حسین علیه السلام، در چوبی منبت کاری شده ظانو است که در سال 967 هجری به مجموعه اضافه شده است. طبق کتیبه ای از کاشی معرق، این مجموعه در سال 1040 هجری به دستور زینب بیگم، دختر شاه طهماسب صفوی، بازسازی و صندوق چوبی نفیسی بر مزار امامزاده حسین نصب شده است.

آدرس: قزوین، میدان اما خمینی، ابتدای خیابان شهدا

چهار انبیا (پیغمبریه):

چهار انبیا یا پیغمبریه مربوط به دوران صفوی است و در قزوین، جانب شرقی خیابان پیغمبریه و جنب مدرسه و مسجد پیغمبریه در غرب بنای چهلستون قرار دارد و تاریخ ساخت بنا به دوران صفویه بر می گردد که در ادوار بعدی بازسازی و تکمیل گشته است و در سر در ورودی حیاط، کتیبه ای وجوددارد که تاریخ اتمام بنا را سال 1332 ذکر می نماید.

پیغمبریه را آرامگاه چهار تن از پیامبران بنی اسرائیل به نام های سلام، سلوم، سهولی و القیا می دانند و به چهار انبیا نیز معروف می باشد که گفته می شود آن ها پیامبرانی می باشند که مژده میلاد مسیح را از ائرشلیم به سوی شرق آورده بودند و از اسناد موقوفات صفویه بر می آید که این مکان در پایان قرن 11 هجری زیارتگاهی مورد احترام بوده و باغ هایی را بر آن وقف کرده بودند. 

در تنها سندی که از این مجموعه وجود دارد، تنها در کتیبه مدرسه پیغمبریه، بازمانده از دوره صفوی به نام مقام شریف از آن یاد شده است. بنای فعلی پیغمبریه از آثار میرزا مسعود شیخ الاسلام می باشد، حرم در چهار جهت، دارای چهار شاه نشین است و طرح آن در داخل به صورت بیست ضلعی می باشد. در چهار جانب حرم، چهار قوس بلند برپا گردیده است که به کمک فیل پوش ها، طاق حرم را نگه داشته اند.

از جایی که قوس ها آغاز شده، دور تا دور حرم کتیبه ای گچ بری شده از سوره جمعه با رنگ طلایی، روی زمینه لاجوردی به خط نسخ توسط شیخ علی سکاکی نوشته شده است که از جمله آثار هنری بقعه به شمار می رود. لازم است ذکر شود، علاوه بر چهار پیامبر نامبرده در پیغمبریه، مقبره ی امامزاده صالح ابن حسن مجتبی نیز در همین مکان می باشد.

در دوره معاصر، سر درب مقبره با دوبیتی از میرزا رحیم صامت که به عنوان تنها شعر سروده شده از این فقیه و مجتهد به جای مانده است؛ تزیین شده است.

آدرس: قزوین، خیابان پیغمبریه .

عمارت باغ سپهدار:

عمارت باغ سپهدار قزوین، منسوب به محمد ولی خان تنکابنی ملقب به سپهدار اعظم، شخصیت معروف دوره قاجاریه می باشد. این بنای مهم از عمارت کلاه فرنگی یا کاخ چهلستون و مهمانخانه بزرگ قزوین بنا شده است. 

الگو برداری از دو بنای شاهانه و مجلل دوره های صفوی و قاجاریه نمایان گر طبع قدرت طلب سپهدار می باشد که برای نمایش اقتدار و جایگاه خود در قزوین ساخته شده است. تاریخ احداث آن را می توان به سال های 1323 تا 1327 هجری قمری نسبت داد. این عمارت به اوایل دوران پهلوی تعلق دارد. نمای ضلع شمالی این بنا رو به سمت خیابان فلسطین قزوین است. این عمارت شبیه به کوشک ساخته شده و ایوانی به صورت غلام گردشی دور آن قرار دارد.

در طبقه هم کف این عمارت، یک راهرو یا سالن مرکزی و تعدادی اتاق، با کاربری خدماتی و در طبقه بالای آن یک تالار مستطیلی شکل کشیده و تعدادی اتاق قرار گرفته است. ضلع شرقی و غربی این بنا دارای هفت ستون و دو ستون مشترک در تقاطع اضلاع است و در اضلاع شمالی و جنوبی آن پنج ستون وجود دارد. هم چنین کف عمارت اندکی بالاتر از کف حیاط قرار گرفته است.

آدرس: قزوین، خیابان فلسطین، چهارراه عمران.