اگر شما هم فکر می‌کنین که عزت نفس کافی ندارین، این مقاله رو از دست ندین. در ادامه ما به شما میگیم که قاتلین عزت نفس چه چیزایی هستن و چطوری با یه سری راه‌حل، به‌طور گام‌به‌گام این عادات مضر رو برای همیشه از بین ببرین.

دائما به “همه چیز” بله میگین

بله گفتن به همه چیز و تلاش برای جلب رضایت مردم، کاملا عزت نفس شما رو از بین میبره. چون این موقعیت رو از شما میگیره که خودتون رو مطرح کنین و نظرتون رو بگین. شما فقط بقیه رو راضی نگه میدارین و اصلا ایده‌های خودتون رو قبول ندارین. اونطور که می‌خواین زندگی نمی‌کنین، بدتر اینکه شما دیگه جرات نمی‌کنین که خود واقعی‌تون باشین.

حالا همین الان به دلایلی فکر کنین که باعث میشن همیشه بله بگین و دیگران رو راضی نگه دارین. آیا واقعا راضی به انجام اون کار هستین یا فقط واسه این قبول می‌کنین که با عدم پذیرش دیگران رو‌به‌رو بشین؟ این کار رو می‌کنین که ارزش خودتون رو به بقیه اثبات کنین و اعتبار به دست بیارین؟ یا شاید هم می‌ترسین که نه بگین و تنها بمونین و از جامعه طرد بشین؟

اگه شما مدام به فکر راضی نگه داشتن بقیه باشین، نهایتا دیگه زندگی خودتون رو ندارین. این زندگی، مبتنی بر تصمیماتی هست که بقیه برای شما می‌گیرن. شما اجازه میدین بقیه به‌طور غیرمستقیم هدایت مسیر زندگی شما رو دستشون بگیرن. عزت نفس زمانی به دست میاد که شما خود واقعی‌تون باشین. شما وقتی عزت نفس بالایی دارین که جرات نه گفتن دارین، دائما نمی‌خواین رضایت دیگران رو جلب کنین، و نیازهای خودتون رو در اولویت قرار میدین.

پس دفعه بعدی که می‌خواین به خواسته بقیه بله بگین، به این فکر کنین که این برای جلب نظر دیگران هست یا فقط چون خودتون از این پیشنهاد هیجان زده‌این و دوست دارین که انجامش بدین؟! اگه برای جلب نظر دیگران بود، همون لحظه جرات ایستادگی داشته باشین و از بله گفتن اجتناب کنین. ولی اگر خودتون راضی هستین، پس عالیه! بله بگید و انجامش بدین.

دنبال کمال‌گرایی هستین

برخلاف تصور بیشتر مردم، کمال‌گرایی به شما در دستیابی به اهداف‌تون کمکی نمیکنه. برعکس، ایجاد انتظارات خیلی زیاد از خودتون، اغلب منجر به شکست میشه. کمال‌گرایی تقریبا همیشه احساس نارضایتی و عدم موفقیت رو ایجاد می‌کنه.

وقتی که برای رسیدن به کمال تلاش می‌کنین، همیشه خودتون رو میکوبین و فکر می‌کنین که به اندازه کافی تلاش نکردین. این باعث میشه محدودیت‌های خودتون رو بیشتر کنین. در نتیجه، نهایتا هرگز به خودتون افتخار نمی‌کنین و همیشه احساس می‌کنین که شکست خوردین. وقتی کمال‌گرا باشین، هیچ وقت نمی‌تونین به جایی برسید که از خودتون و عملکردتون راضی باشین. این برای عزت نفس شما مثل سَم میمونه.

در حقیقت، کمال گرایی به این معناست که به خودتون بگین هرگز کارتون تموم نشده، همیشه جای بیشتری برای کارهای بیشتر وجود داره، همیشه می‌تونین ساعات طولانی‌تری رو برای پروژه بذارین. یعنی کارها همیشه در ذهن شما قرار دارن و هیچ وقت شما حس عالی پایان پروژه و سرانجام کار رو درک نمی‌کنین. چون از خودتون راضی نیستین…

حالا اصلا کار عالی و سرانجام خوب یعنی چی؟ اگه شما کمال‌گرا هستین، واقعا می‌دونین برای چی تلاش می‌کنین؟ آدمای کمال‌گرا هیچ تصوری از نحوه کار “عالی” ندارن. کمال‌گرایان همیشه خودشون رو سرزنش می‌کنن، تحت فشار میذارن، و میگن کارای بهتری میشد انجام داد… حالا برای کنترلش باید چیکار کرد؟

اول باید این جمله ساده ولی قدرتمند رو به خاطر داشته باشین، ” انجام دادن، بهتر از عالی بودنه!” یعنی شما هرچی عالی فکر کنین و کارتون رو به پایان نرسونین، هیچ ارزشی نداره. زدن دکمه ارسال برای فرستادن پروژه، خیلی بهتر از اینه که ساعات‌ بیشتر روی اون کار کنین تا عالی بشه و آخر هم باز از کارتون راضی نباشین. کنار گذاشتن کمال‌گرایی یکی از راه‌های پیشرفت هست. چون بعد از اتمام کار شما می‌تونین دوباره برگردین و اصلاحش کنین. ولی اگه انجامش ندین و خیلی صبر کنین، هیچ وقت انجام نمیشه و همه چیز نتیجه بر عکس داره.

باید یه نقطه شروعی باشه، اگه اشتباهاتی مرتکب شدین، اتفاقا خوبه. چون می‌تونین از اشتباهتون درس بگیرین.  انجام کار به خودی خود، یک هدف به حساب میاد، پس کارتون رو با کیفیت تموم کنین، اون رو از ذهن‌تون خارج کنین تا بتونین روی یه پروژه جدید تمرکز داشته باشین.

نیازهای دیگران رو قبل از نیازهای خودتون قرار میدین

این نکته به مورد قبلی خیلی ربط داره، زمانی شما بی‌نظیر هستین که خودتون رو در اولویت قرار بدین. البته این خیلی مهمه که یه دوست خوب و وفادار باشین و در مواقعی که دوستان‌تون به شما احتیاج دارن، به اون‌ها کمک کنین. ولی این اگه به‌صورت مداوم رخ بده و نیازهای بقیه رو بر خودتون مقدم بدونین، مشکلات شروع میشن.

فراموش نکنین که نیازهای خودتون رو در اولویت قرار بدین. آیا این یعنی شما آدم خودخواهی هستین؟ قطعا نه. احساس گناه نکنین، خودتون رو سرزنش نکنین که کار و زندگی شخصی‌تون رو در اولویت قرار دادین. این کاملا معقولانه‌ست و نشون میده که شما به اندازه کافی خودتون رو دوست دارین و به خواسته‌هاتون اهمیت میدین.

اگه شما به خودتون اهمیت ندین، پس کی باید این کار رو انجام بده؟ شما زندگی خودتون رو دارین، برنامه‌ریزی‌های خودتون رو دارین و تنها بودن در خانه به این معنی نیست که لزوما بقیه می‌تونن هر وقتی به شما زنگ بزنن و هر وقت که بخوان با شما ملاقات کنن.

بیشتر بخوانید>> چگونه دست از کمالگرایی برداریم؟